Een bron van vele schadelijke stoffen is verbranding van afval. Tijdens verbranding van huishoudelijk, medisch en bedrijfsafval ontstaan duizenden nieuwe chemische verbindingen. Hieronder bevinden zich grote hoeveelheden, ozonlaag aantastende, stikstofoxiden en de zeer persistente PCB’s, furanen en dioxines, waaronder het uiterst giftige 2,3,7,8-p-tetrachloordibenzodioxine (2,3,7,8,-TCDD).   Bijvoorbeeld, rond de eeuwwisseling staan bij duizenden ziekenhuizen wereldwijd kleine afvalverbrandingsovens (zie foto), zonder enige filtering en emissiecontrole, schadelijke stoffen in de atmosfeer te blazen. Alleen al in Colombia (Zuid Amerika) had de gezondheidssector in 2002 360 ongefilterde ovens in gebruik 1).  In de 90-er jaren in de Verenigde Staten de gezondheidssector verantwoordelijk voor 50 à 60% van de dioxine uitstoot 2). Foto: verbrandingsoven bij een ziekenhuis in Zuid Amerika (stg. Huize Aarde)

 
De gifstoffen verspreiden zich via de atmosfeer en slaan vervolgens neer op weilanden of op het water, waar ze in de voedselketen kunnen worden opgenomen. Via dierlijke vetten in vlees, vis en zuivelproducten komen deze stoffen weer bij de mens terecht. Ze worden in het lichaam opgeslagen en tijdens de zwangerschap en zoogperiode aan het nageslacht doorgegeven.
 

Tijdens onderzoek in Nederland gedurende de 90-er jaren, wordt vastgesteld dat met moedermelk gevoede baby’s 30 à 45 keer meer dioxines, furanen en PCB’s binnenkrijgen dan een volwassene 3). Daarnaast worden baby’s reeds voor de geboorte via het bloed blootgesteld aan deze stoffen. Bij een gemiddelde belasting met deze hormoonachtige stoffen, zoals die wereldwijd en dus ook in Nederland voorkomt, wordt de hormoonhuishouding van de foetus en jonggeborenen aangetast. Aangetoond werden een verstoring van de schildklierhuishouding, vertraging in de ontwikkeling van de hersenen en het zenuwstelsel, en aantasting van het foetale en neonatale immuunsysteem 4). Dezelfde groep onderzochte kinderen bleek later een verstoorde sexuele ontwikkeling te vertonen dat zich uitte in een afwijkend speelgedrag. Jongetjes gedragen zich minder mannelijk en meisjes minder vrouwelijk 5). Een zelfde soort onderzoek is bij een groep moeders en hun kinderen in Duitsland herhaald. Men vond identieke resultaten 6). In Nederland was meer dan 80% van deze gifstoffen afkomstig van afvalverbrandingsinstallaties. De onderzoeksresultaten duiden dan ook op een aantasting van de ontwikkeling en op het immuunsysteem als een direct gevolg van de afvalverbranding.