De verspreiding van DEHP vindt ook plaats via het drinkwater. De vraag is hoe ftalaten in het drinkwater terecht komen. Is dit door onvoldoende zuivering of zijn de stoffen afkomstig van het zuiveringsproces en de transportleidingen zelf?
De ftalaatconcentraties in het Nederlandse drinkwater liggen tussen de 0,01 ug/L en 0,5 ug/L voor iedere afzonderlijke ftalaat1) . De ftalaatconcentraties in het Nederlandse drinkwater zijn vergelijkbaar met die in Zweden 2) .
De concentraties in drinkwater van gebieden rond afvalcentrales, landbouwbedrijven en productiefaciliteiten liggen, zoals te verwachten, hoger, en wel tussen de 10 en 40 μg/L 3) .
1) Ghijssen, 2000, Endocrine disrupting compounds in the Rhine and Meuse basin – Occurrence in surface, process and drinking water, RIWA 2) Bergstedt, 1999 in Vethaak AD en anderen 2002, Estrogens and xeno-estrogens in the aquatic environment of the Netherlands, RIZA en RIKZ repnr. 2002.001 (Landelijk onderzoek OEstrogene Stoffen, LOES). 3) Onduidelijk is het of hier alleen om DEHP gaat. Tickner J, Ph Hunt, M Rossi, N Haiama, M Lappe, 1999, The Use of Di-2-Ethylhexyl Phtalate in PVC Medical; Devices: Exposure, Toxicity and Alternatives, Lowell Center for Sustainable Production, University of Massachusetts Lowell.
