Zoals verwacht worden de hoogste concentraties in onbehandeld rioolwater aangetroffen (DEHP tot 1001 µg/L en DEP tot 44 µg/L).
In tegenstelling tot de verwachting liggen volgens het Nederlandse LOES-onderzoek de ftalaatconcentraties in het gemeentelijke riool hoger dan in industriële afvalwater1). DEP, bijvoorbeeld, heeft een gemiddelde (mediaanwaarde) in gemeentelijk afvalwater van 13 μg/L en in industrieel afvalwater 4,8 μg/L. In het industriële afvalwater komen wel enkele hoge pieken voor bij ftalaatverwerkende bedrijven.
Tijdens de passage door de rioolwaterzuiveringsinstallatie (RWZI) worden alle ftalaten voor ongeveer 90% verwijderd1). De vraag is of ftalaten in een RWZI worden afgebroken of dat ze zich aan het organisch materiaal binden. In het zwevend stof van het uitstroomwater (effluent) worden nog DEHP concentraties van 30-60 mg per kilo droge stof (ds), van DEP 3-6 mg en van DOP 0,3-2,5mg/kg ds gevonden. In het zuiverings- of rioolslib werden ook ftalaten gevonden; DEHP tot 50 mg/kg drooggewicht (dw), DMPP en DBP tot 20 mg en DEP tot 15 mg/kg dw 1) . In een andere bron worden ftalaatconcentraties van 0,2 tot 200 mg/kg rioolslib gemeld2). Het ziet er daarom naar uit dat ftalaten zich, in overeenstemming met hun fysische eigenschappen, vooral aan het organisch materiaal binden.
1) Vethaak AD en anderen 2002, Estrogens and xeno-estrogens in the aquatic environment of the Netherlands, LOES; RIZA en RIKZ repnr. 2002.001 2) Wiersma G en HAJ Mulder 2000, Broomhoudende brandvertragers, ftalaten, musk, xyleen, tri en per en zink, rapport KNNM BV en Chemiewinkel RUG.
