- tijdens de fysisch-chemische ontwikkelingsfase wordt het groene molecuul ontworpen of geselecteerd op basis van het te verwachten of bekende (therapeutisch en toxisch) gedrag in verschillende media (water, bodem, organen);   - in de pre-klinische testfase worden, zowel met therapeutische concentraties als met milieurelevante concentraties, de fysisch-chemische, acute en chronische (levenslange) (eco)toxicologische en farmacologische eigenschappen op cel- en weefselniveau uitgetest. Dit gebeurt zowel voor het molecuul afzonderlijk als in combinatie met andere wel of niet medicinale moleculen. Denk hierbij aan natuurlijke en natuurvreemde moleculen die zich in de cocktail van industriële stoffen bevinden waar mensen en andere organismen dagelijks aan blootgesteld worden;   - de klinische testfase bestaat weer uit verschillende testen op steeds grotere doelgroepen mensen 1) of (huis)dieren. Klinisch onderzoek, waaronder ook selectie van proeflocaties en proefpersonen, dient ethisch en wetenschappelijk van hoge kwaliteit te zijn 2). Methodieken en resultaten zijn publiekelijk toegankelijk.

1. Medicijntesten uitvoeren met een hoge mate van ethiek en sociale verantwoordelijkheid. Bij de grootschalige klinische testen, ook in lage lonen landen, wegen ethische gronden op tegen economische gronden. Proefpersonen zijn altijd op de hoogte van de test, en zijn nooit bij meer dan bij één test betrokken.
2. Preklinisch testen op genniveau en met menselijke cel- en weefselkweken in plaats van proefdier(organ)en.
3. Het uitvoeren van klinisch onderzoek bij kinderen en ouderen, in plaats van alleen bij volwassenen, indien de medicijnen ook voor kinderen en ouderen bedoeld zijn.
4. Onderzoek onder verschillende geografische, klimatologische, etnische omstandigheden en bij verschillende seksen, omdat verschillende mensen onder verschillende omstandigheden verschillend op medicijnen kunnen reageren.
5. Onderzoek naar bijwerkingen op de lange termijn (>1jaar), ook in combinatie met andere veel gebruikte medicijnen, met name bij ouderen.

milieumedicatie van milieuorganismen

1. Onderzoek naar interacties met andere medicijnen en belangrijke andere synthetische microverontreinigingen in organisme, water en bodem.
2. Onderzoek naar de persistentie in verschillende milieucompartimenten (bodem, sediment, oppervlaktewater, grondwater, lucht) en het vermogen zich in het organisme op te hopen (bioaccumulatie).
3. Onderzoek (in vitro en in vivo) naar toxiciteit van het middel (incl. actieve omzettingsproducten) tijdens chronische belasting, in milieurealistisch lage concentraties en combinaties, op de bodem- en waterecologie. Het onderzoek omvat een breed scala van mogelijke aangrijpingspunten (end points) bij meerdere milieuorganismen uit verschillende taxonomische niveau’s. Zo dienen ook niet-hormonale medicijnen bij zeer lage concentraties op hormooneffecten getest te worden.

milieumedicatie van mens & dier

1. Kringloop van milieumedicijnen via alle milieucompartimenten, dierlijk voedsel en landbouwgewassen in kaart brengen.
2. Onderzoek naar accumulatie van milieumedicijnen in het lichaam.
3. Onderzoek naar prenatale en postnatale blootstelling aan milieumedicijnen.
4. Onderzoek naar genexpressies die wijzen op o.a. immuuntoxiciteit en teratogeniteit van medicjnen en hun metabolieten in verschillende combinaties en in lage concentraties. Hiertoe kunnen ook menselijke cellijnen en testweefsels ingezet worden.
5. Onderzoek naar het gedrag van het middel tijdens (low tech) drinkwaterzuivering (zandfiltering).
6. Onderzoek naar resistentievorming/versterking in lichaam, bodem en water, ook tijdens waterzuivering, vergisting (biogasproductie) en in waterleidingen (biofilms).